Exposure in Vivo
Exposure is een vorm van behandeling die bij elke stoornis kan worden ingezet. Bij de behandeling van angststoornissen is exposure zelfs de belangrijkste vorm van therapie. Exposure betekent ‘blootstelling’, je stelt jezelf bloot aan situaties die angst oproepen, maar die je normaal gesproken zou vermijden of met angst doorstaan. Exposure helpt om je angstige gedachten en verwachtingen te onderzoeken en te leren dat de gevreesde rampen niet uitkomen of minder erg zijn dan je had gedacht. Door jezelf regelmatig bloot te stellen aan deze situaties, kan je de vermijding doorbreken en nieuwe leerervaringen opdoen. Dit kan helpen bij het verminderen van angstgevoelens en het vergroten van je zelfvertrouwen. Ook wanneer je bijvoorbeeld voornamelijk somber bent, zullen er situaties zijn waarin vermijding voorkomt, zodoende komt exposure als techniek in heel veel behandelingen voor. Wanneer iemand meer oefent met nieuw gedrag of vaardigheden wordt exposure afgewisseld met gedragsexperimenten.
De behandelaar helpt je bij het oppakken van de exposure, Deze behandeling is zeer effectief als je thuis de exposure zelfstandig of met een naaste verder oppakt. We werken toe naar dat je de exposure uiteindelijk zelfstandig uitvoert.
Interoceptive exposure
Deze vorm van exposure passen we toe wanneer iemand last heeft van paniekklachten. Het doel van interoceptieve exposure is om je bloot te stellen aan lichamelijke sensaties die angst oproepen, zodat je deze leert te verdragen en erachter komt dat ze ongevaarlijk zijn. Zo ontstaan er nieuwe associaties (zoals: ‘hartkloppingen zijn ongevaarlijk’), die door middel van herhaald oefenen de competitie aangaan met oude associaties (zoals: ‘hartkloppingen betekenen gevaar’). Het is belangrijk om deze nieuwe associaties na elke oefening te benadrukken.
Schrijftherapie
Schrijven kan helpen bij het verwerken en onderzoeken van emoties en kan in diverse vormen. Denk bijvoorbeeld aan een dagboek, een brief of een levensverhaal.
Imaginaire Exposure
Imaginaire exposure betekent dat de behandelaar je stimuleert om een nare herinneringen aan een ingrijpende gebeurtenis(sen) in je leven herhaaldelijk en langdurig op te roepen en hierbij stil te staan. Deze ingebeelde blootstelling aan een negatieve herinnering roept vaak emoties op. Door deze techniek leer je om anders naar een negatieve herinnering te kijken en om deze beter te leren verdragen en als ware te verwerken. In de meeste gevallen maak je in samenspraak met de behandelaar een geluidsopname die je dagelijks moet beluisteren. Bijvoorbeeld met je mobiele telefoon.
